Η αθλητική επιστήμη είναι ένας κλάδος που συνδυάζει πλήθος επιστημονικών πεδίων κυρίως των Τομέων Υγείας. Ένας εκ των κυριότερων, είναι αυτός της Αθλητικής Ψυχολογίας και του ρόλου των επαγγελματιών στην ψυχοσύνθεση του αθλητή. Έρευνες της Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έδειξαν ότι ένας αθλητής μπορεί να αυξήσει έως και 30% περίπου την επίδοση του, αν επιδίδεται παράλληλα και σε νοητική προπόνηση και η ψυχολογία του είναι ιδιαιτέρως ισορροπημένη.
Ποιος είναι όμως ο ρόλος ενός ψυχολόγου σε μια δομή Ερασιτεχνικού Σωματείου, όπου γυμνάζονται παιδιά από τεσσάρων ετών; Ο πρωταθλητισμός ή ο αθλητισμός είναι το ζητούμενο; Τι ρόλο παίζουν οι γονείς στη συνολική ενασχόληση των παιδιών με τον αθλητισμό;
Ο Απόλλωνας Καλαμαριάς πρεσβεύει την αξία της ¨δια βίου άσκησης¨ και του ¨υγιεινού τρόπου ζωής¨ με γνώμονα την άθληση αλλά και την ψυχαγωγία των μελών του. Η οικογένεια του Απόλλωνα δεν απαρτίζεται μόνο από τους νεαρούς αθλητές και τα τμήματα ενηλίκων, αλλά και από τους γονείς αυτών. Ως εκ τούτου, ο ρόλος του ψυχολόγου σε ένα μεγάλο ερασιτεχνικό σωματείο, δεν είναι να συμβάλλει στη δημιουργία επαγγελματιών πρωταθλητών, αλλά, τόσο τα παιδιά όσο και οι γονείς να αγαπήσουν τον αθλητισμό και να διασκεδάζουν την κάθε στιγμή ενασχόλησης τους με αυτόν, είτε ως αθλούμενοι, είτε ως θεατές.
Η στάση των γονέων στον αθλητισμό, εκφράζεται μέσα από τις πεποιθήσεις και τις απόψεις τους, με λεκτικά και μη λεκτικά μηνύματα. Λανθασμένη έκφραση αυτών των μηνυμάτων οδηγεί σε εμφάνιση αρνητικών συναισθημάτων από τα παιδιά και απώλεια προσωπικών κινήτρων για άθληση.
Για τους αθλητές, πολλές φορές η προπόνηση και ο αγώνας είναι ένας τρόπος να ικανοποιήσουν τις αυξημένες προσδοκίες των γονέων, για τους οποίους πιθανόν η νίκη και η επιτυχία να έχουν μεγάλη σημασία.
Τα παιδιά συμμετέχουν στον αθλητισμό και για την αποδοχή, η οποία δίνει αυτοεκτίμηση, όταν όμως η αποδοχή «προϋποθέτει» τη νίκη, τότε ο αγώνας και γενικότερα ο αθλητισμός αποκτά για τους νεαρούς αθλητές αρνητική σημασία. Έτσι, επιδίδονται σε μια αγωνιώδη προσπάθεια κατάκτησης αυτής, συνοδευόμενη ωστόσο, με άγχος, προβληματισμό, ανησυχία, ένταση και τελικά, μειωμένη ή και καθόλου ικανοποίηση.
Είναι σημαντικό να εστιάσουμε στη συμπεριφορά των γονέων απέναντι σε έννοιες και καταστάσεις του αθλητισμού, για να βελτιώσουμε τις εμπειρίες που βιώνουν τα παιδιά στην ενασχόληση τους με αυτόν. Ένας νεαρός αθλητής περιγράφει: «οι γονείς μου λένε ότι δεν δίνουν σημασία στο αποτέλεσμα, αλλά όταν κερδίζω βγαίνουμε για φαγητό ενώ όταν χάνω μένουμε στο σπίτι και δεν μιλάμε μεταξύ μας».
Είναι πολύ εύκολο για ένα νεαρό αθλητή να «παρεξηγήσει» τη διαφοροποιημένη συμπεριφορά των γονιών μετά από την ήττα ή τη νίκη. Για το λόγο αυτό, είναι απαραίτητη η σταθερότητα της συμπεριφοράς από την πλευρά των γονέων στις καταστάσεις του αθλητισμού, ώστε να είναι σίγουρος ο αθλητής ότι «οι γονείς του, θα συνεχίζουν να τον αγαπούν ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα».
Ο Απόλλωνας Καλαμαριάς γνωρίζοντας τη σπουδαιότητα του ρόλου της ψυχολογίας στον αθλητισμό καινοτομεί και καλύπτει άλλη μια ανάγκη των μελών του, για σωστή καθοδήγηση και υποστήριξη. Για τον λόγο αυτό εντάσσει στο δυναμικό του την Κλινική Ψυχολόγο – Ψυχοθεραπεύτρια κ. Ελίνα Κάζη, με την βεβαιότητα ότι θα σταθεί αρωγός στην προσπάθεια του σωματείου μας να εξαλείψει τις παθογένειες και να ικανοποιήσει τις ανάγκες όλων των μελών της κοκκινόμαυρης οικογένειας.
