Ο Μ.Γ.Σ.Απόλλων Καλαμαριάς εκφράζει τη βαθιά του θλίψη καθώς έφυγε απο τη ζωή στην ηλικία των 96 ετών ένας από τους πιο σημαντικούς Προέδρους της ομάδας ο Κώνσταντίνος Γεωργιάδης,ο οποίος ήταν ο στυλοβάτης για να αποκτήσει ο Απόλλων Καλαμαριάς το γήπεδό του.
Λίγα λόγια από το βιβλίο "Απόλλων Ομάδα Καρδιάς"του Γιώργου Βιβιλάκη για τον Κώστα Γεωργιάδη και την πολύτιμη βοήθειά του.
"Η ιστορία του γηπέδου για τον ΑΠΟΛΛΩΝΑ,άρχισε ουσιαστικά το 1958.Οι συνεχείς επιτυχίες στο ποδόσφαιρο έκαναν επιτακτικό το αίτημα παραχώρησης ανάλογου χώρου στον Σύλλογο.Τότε δημιουργήθηκε επιτροπή γηπέδου την οποία αποτελούσαν Κύρος Πιστοφίδης,Νικηφόρος Νικολαϊδης,Αλέξανδρος Ανδρεάδης και Γιώργος Ταξίδης.Οι ανωτέρω με εντολή του τότε Υπουργού Εθνικής Αμυνας,βουλευτή Θεσσαλονίκης,αείμνηστου Γιώργου Θέμελη,συζητούσαν με επιτελείς του Γ Σώματος Στρατού για την παραχώρηση στρεμμάτων,στο σημείο που βρίσκεται σήμερα το γήπεδο.Παράλληλα ο υπουργός επισκέφθηκε το χώρο για άμεση αντίληψη και έδωσε τη συγκατάθεσή του .
Παρά τις σφοδρές αντιδράσεις υψηλόβαθμων αξιωματικών του στρατού,που χαρακτήριζαν την έκταση ως σπάνιο οικιστικό "φιλέτο" με εντολή του υπουργού τον Ιούνιο του 1959,έγινε το πρώτο τεράστιο βήμα,για την απόκτηση επιτέλους στέγης στον ΑΠΟΛΛΩΝΑ .Κόπηκαν τα σύρματα της έκτασης που φιλοξενούσε την ύλη του ιππικού.Η συνολική έκταση του χώρου ήταν 33 στρέμματα στα οποία προσθέθηκαν αργότερα άλλα 3.Το Δεκέμβρη του 1962 έγινε η οριστική παραχώρηση της έκτασης στον ΑΠΟΛΛΩΝΑ,με σχετική δημοσίευση στο ΦΕΚ.Απο τότε οι διοικήσεις του σωματείου ξεκίνησαν έναν άλλο,επίσης κακοτράχηλο αγώνα προκειμένου να διαμορφωθεί ο χώρος σε γήπεδο.Με τη βοήθεια του στρατού και ιδιαίτερα της ΜΟΜΑ,που τότε έδρευε πλάι στο στρατόπεδο Κόδρα,στο Καραμπουρνάκι,διαμορφώθηκε ένα υποτυπώδες γήπεδο Τα στρατιωτικά μηχανήματα διατέθηκαν στην υπηρεσία του Απόλλωνα,χάρη στις προσωπικές εργασίες του ταγματάρχη-μηχανικού Καλαμαριώτη Σταύρου Ζαμπέτογλου.
Ωστόσο λίγα χρόνια νωρίτερα και συγκεκριμένα το 1964 το γήπεδο κόντεψε να χαθεί.Η πρώτη δόση της τάξης -τότε- των 260.000 δραχμών δεν είχε πληρωθεί στο ταμείο Εθνικής Αμύνης.Η συγκέντρωση των χρημάτων δεν ήταν εύκολη υπόθεση.Τελικά ο από μηχανής θεός άκουγε στο όνομα Κώστας Γεωργιάδης.Πόντιος και φίλαθλος ο ίδιος,γνωστός μεγαλοεπιχειρηματίας,πρόσφερε τα χρήματα ,σώζοντας ταυτόχρονα το γήπεδο.
Μάλιστα ο θείος του Παράσχου Αυγητίδη,ο Λεωνίδας,σύμβουλος του Απόλλωνα,ταξίδεψε αστραπιαία στη Θάσο όπου βρισκόταν ο Κώστας Γεωργιάδης για να πάρει την ανάλογη επιταγή.Η προεδρική καρέκλα φιλοξένησε τον Κώστα Γεωργιάδη για τα επόμενα 3 χρόνια,όπου μπήκε νοικοκυριό και όραμα στο σύλλογο,ως το 1967."
Ο Απόλλων Καλαμαριάς θα τον ευγνωμονεί και θα τον λησμονεύει πάντα.Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του,ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάζει.
Φώτο από το βιβλίο του Γιώργου Βιβιλάκη και απο το ιστορικό αρχείο προσφυγικού Ελληνισμού
